38 cm armata morska SK C/34
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Platforma |
okrętowa, lądowa |
| Klasy okrętów | |
| Kaliber |
38 cm |
| Elewacja |
-5⅛° do +30° |
| Długość |
19 630 mm |
| Masa |
111 000 kg |
| Donośność pozioma |
40 930 m /40° |
| Pociski |
800 kg |
| Prędkość początkowa |
820 m/s |
| Długość odrzutu |
1050 mm |
38 cm armata morska SK C/34 – niemieckie działo okrętowe kalibru 38 cm montowane w podwójnych wieżach Drh LC/34 na pancernikach „Bismarck” i „Tirpitz”.
Działa te przeznaczone były także dla projektowanych krążowników liniowych typów O, P i Q, podjęto również produkcje tych dział celem przezbrojenia w nie pancernika „Gneisenau”. Dostawę dwudziałowej wieży z tym działem zamówił w III Rzeszy także Związek Radziecki. Po upadku Francji, dwie wieże zamierzano zainstalować na przylądku La Hague w okupowanej Francji, podobnie jak w Oxby na półwyspie Jutlandzkim, do końca wojny, nie zostało to jednak zrealizowane. Zmodyfikowanych dział 38 cm SK C/34 używano jednak w charakterze czterodziałowej baterii Todt w Haringzelles koło Audinghen, skąd ostrzeliwała brzeg brytyjski ponad Cieśniną Kaletańską. Dzięki większemu ładunkowi, działa te mogły wystrzeliwać pociski na odległość 54 900 metrów, z prędkością początkową 1050 m/s.
Podwójna wieża okrętowa obracana była elektrycznie, podobnie jak pomocniczy system elewacji, jako całość jednak, wieża sterowana była hydraulicznie, za pomocą napędzanych elektrycznie pomp.
| Masa wieży bez amunicji | 1064 tony |
| Średnica ścieżki obrotu | 8,75 metra |
| Średnica wewnętrzna barbety | 10,00 metrów |
| Odległość między osiami dział | 3,75 metra |
| Odrzut | 105 cm |
| Maksymalna prędkość elewacji | 6° /sek |
| Maksymalna prędkość obrotu | 5,4° /sek |
| Cykl odpalenia | 25 sekund |
| Opancerzenie | front: 360 mm, boki: 220 mm tył: 320 mm, strop: 130 mm przedni i tylny spad: 180 mm boczne spady 150 mm |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- John Campbell: Naval Weapons of World War Two. Naval Institute Press, 2002, s. 229-231. ISBN 0-87021-459-4.